امام صادق (ع) می فرمایند: تقدیرات در شب نوزدهم است و حتمی شدن آن در شب بیست و یکم و امضای آن در شب بیست و سوم.
اعمال شب هاي قدر بر دو نوع است؛ يكي آنكه در هر سه شب بايد انجام داد و ديگر اعمالي كه مخصوص هر شب است و به همين مناسبت اعمال مخصوص شب بيست و سوم ماه رمضان را مرور مي كنيم.
اعمال مشترك اين سه شب شامل غسل، نماز دو ركعتي با هفت مرتبه توحيد و هفتاد مرتبه استغفرالله و اتوب اليه، قرآن به سر گرفتن، زيارت امام حسين (ع)، خواندن نماز صد ركعتي و احيا داشتن اين شب هاست و در شب بيست و سوم علاوه بر اين اعمال بر چند عمل تاكيد شده است:
اول- غسل كه يكي در اول شب و يك غسل هم در آخر شب سفارش شده است.
دوم- تاكيد بر شب زنده داري؛ اميرمومنان (ع) فرمود: پيامبر خدا در دهه آخر ماه رمضان، بستر خود را جمع مي كرد و كمرش را مي بست و شب بيست و سوم، خانواده خود را بيدار مي كرد و در آن شب، به صورت خفتگان، آب مي پاشيد.
همچنين در روايتي آمده است كه فاطمه زهرا (س) نمي گذاشت كه كسي از خانواده اش در شب بيست و سوم بخوابد و خواب آنان را با كم خوردن درمان مي كرد و از روز براي آن شب، آماده مي شد و مي فرمود محروم، كسي است كه از خير آن بي بهره بماند.
سوم- تاكيد بر زيارت امام حسين (ع)؛ امام رضا (ع) فرمود: كسي كه در ماه رمضان، امام حسين (ع) را زيارت مي كند؛ مواظب باشد كه نزد قبر آن امام بودن را در شب شب بيست و سوم از دست ندهد؛ شبي كه اميد است شب قدر باشد.
چهارم- خواندن سوره هاي عنكبوت، روم و دخان؛ امام صادق (ع) خطاب به ابوبصير فرمود: هر كسي سوره هاي عنكبوت و روم را در شب بيست و سوم ماه رمضان بخواند؛ به خدا قسم او از اهل بهشت است و هرگز در اين سخن استثنا نمي كنم و نمي ترسم كه خداوند، در اين سوگند گناهي بر من بنويسد. اين دو سوره نزد خداوند، جايگاهي والا دارند.
پنجم ـ خواندن هزار بار سوره قدر؛ امام صادق (ع) فرمود: اگر كسي در شب بيست و سوم ماه رمضان، هزار بار سوره قدر را بخواند؛ در حالي صبح خواهد كرد كه يقين او، با اعتراف به آنچه مخصوص ماست استوار خواهد بود و اين نيست، مگر به سبب آنچه در خواب خود مي بيند.
ششم - دعا براي امام زمان (ع)، از امامان معصوم (ع) نقل شده است كه اين دعا را در شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان در حال سجده، ايستاده، نشسته و در همه حالات تكرار مي‌كني و نيز در همه اوقات اين ماه و هر قدر كه مي‌تواني و هر موقع از دوران زندگي‌ات به يادت آمد مي‌خواني.
بعد از تمجيد خداي و درود بر پيامبر(ص) مي‌گويي اللّهم كن لوليك الحجة بن الحسن، في هذه الساعة و في كل ساعة، وليا و حافظا، و قائدا و ناصرا و دليلا و عينا حتي تسكنه ارضك طوعا و تمتعه فيها طويلا يعني
خداوندا! در اين ساعت و در هر ساعت، براي ولي خود ، حجت بن الحسن سرپرست و نگهبان و پيشوا و ياور و راهنما و چشم باش تا آن كه او را در زمين خود، با اطاعت و رغبت مردم ساكن سازي و وي را در آن، به مدت طولاني بهره مند گرداني.