دکتر قدسیه بنی واهب از بیماران روانی و اینکه برخی از آنها فراموش شدگان جامعه هستند برایم گفت و او گفت که ما هنوز در قرن بیست و یکم برچسب هایی را مانند گذشتگانمان بر این نوع بیماران می زنیم و این برچسب زدن ها باعث شده که کمک های خیرخواهانه کمتری به این بیماران شود.
او برایم گفت که بیماری در این مرکز بستری بود، ازدواج کرده و به تازگی دخترش هم به دنیا آمده است، البته همسر این بیمار به خوبی از بیماریش آگاه است.
اما او از بیمارانی هم گفت که خانواده هایشان آنها را به این مرکز سپرده اند و برای اینکه جامعه برچسب بیمار روانی داشتن را به خانواده آنها نزند، حاضر نیستند که بیمار را خود را ملاقات کنند.
او گفت به دلیل اینکه در این مرکز بیماران روانی حمایت و نگهداری می شوند، کمک هایی که از سوی مردم به این بیماران و انجمن خیریه می شود بسیار کم است.
او گفت باید فرهنگ سازی شود، باید دیدمان را نسبت به ابن بیماران تغییر دهیم، او گفت مردم جامعه ما نگاه خوبی به بیماران روانی ندارند، اگر تا چندین سال پیش در دنیا کسی که تشنج می کرد معتقد بودند که جن وارد بدنش شده، متاسفانه امروزه هم این نوع فکرها وجود دارد.
در این دو ساعت گفت و گو مدیر عامل مرکز حمایت از بیماران روانی"گلستان سلامت" هدف از تاسیس این مرکز، وضعیت بیماران، کمک هایی که دریافت می کنند، برنامه هایی که برای بیماران دارند و خواهند داشت گفت.
سال 78، تاسیس اولین انجمن حمایت از بیماران روانی کشور در کرمان
مدیر عامل انجمن حمایت از بیماران روانی گفت: اولین جرقه تاسیس انجمن حمایت از بیماران روانی مزمن در کرمان در سال 78 و از سوی خانم دکتر آربان زده شد، زیرا قبل از تاسیس این انجمن، بیماران حاد روانی در بیمارستان شهید بهشتی و بیماران مزمن که در آن زمان حدود 50 تا 60 نفر بودند در یک مرکز در جاده سیدی نگهداری می شدند و در واقع بیماران روانی مزمن در این مرکز به نوعی فراموش شده بودند.
وی ادامه داد: بنابراین در سال 78 پس از تاسیس این انجمن، اساسنامه آن هم تدوین شد و به ثبت شرکت های کرمان با شماره 200 رسید.
به گفته وی انجمن خیریه حمایت از بیماران روانی مزمن، اولین انجمن در ایران بود.
وی گفت: در سال 80 و بر اساس مصوبه هیات وزیران بیماران روانی مزمن از تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی خارج شدند و از این تاریخ به بعد تحت پوشش بهزیستی قرار گرفتند.
دکتر بنی واهب گفت: پس از این تغییرات بهزیستی پیشنهاد حمایت از بیماران روانی مزمن را به این انجمن داد و اگر چه این کار به لحاظ اینکه ما هنوز نیروی انسانی نداشتیم و پرداخت هزینه های نگهداری و حمایت از آنها سخت بود، اما عهده دار این کار شدیم.
روزی که گلستان سلامت افتتاح شد
مدیر عامل انجمن حمایت از بیماران روانی گفت: برای حمایت و نگهداری از این بیماران، کلنگ مجموعه فعلی گلستان سلامت در سال 80 و با حضور استاندار وقت از سوی یکی از خیران مرحوم مهندس طهماسبی درمیدان هفت باغ به زمین زده شد.
البته زمین این مرکز توسط خیریه جواد الائمه به انجمن هدیه شده بود، در سال 83 با فوت مهندس طهماسبی کار ساخت این مجموعه نیمه تمام ماند و سپس توسط موسساتی دیگر و خانواده مرحوم مهندس طهماسبی ساخته شد.
وی گفت: با پایان یافتن ساختمان در سال 85 این مرکز توسط وزیر کار و رفاه اجتماعی وقت افتتاح و فعالیت این مرکز با نگهداری و حمایت از 120 بیمار آغاز شد.
وی گفت: اکنون این مجتمع توسعه یافته و زمین بایر آن روز اکنون دو هزار اصله درخت در آن کاشته شده است.
ساکنان ساختمان گلستان سلامت
مدیر عامل انجمن حمایت از بیماران روانی گفت: در حال حاضر 250 بیمار ساکن این مرکز هستند، که مورد حمایت و توانبخشی قرار می گیرند.
وی ادامه داد: 50 بیمار نیز در خانه های خود نگهداری می شوند که پزشک، پرستار، روانشناس و مددکار ماهیانه دو مرتبه در منزل آنها حضور می یابد و به آنها رسیدگی می کنند.
جایی که صبر می خواهد و ایثار
دکتر بنی واهب معتقد است کسانی که در این مرکز مشغول به خدمت رسانی به این بیماران هستند، در واقع هم صبورند و هم ایثارگر.
وی گفت: در حال حاضر 75 نفر شامل روانپزشک، پزشک عمومی، کادر اداری، پرستاری و خدمات مشغول خدمت رسانی به این بیماران هستند.
شادی ها و برنامه ها
دکتر بنی واهب اشاره ای هم به نحوه برگزاری جشن و جذب کمک های خیرخواهانه کرد و گفت: در سالروز تولد خودم که 27 دی ماه است، جشنی گرفته می شود و کسانی که به این جشن دعوت می شوند هدایایی را چه نقدی و غیر نقدی به این مجموعه تقدیم می کنند.
وی گفت: همچنین در حاشیه برگزاری این جشن، هنرهای دستی بیماران مثل پته دوری، قالی بافی، کار بر روی چوب، گل سازی و نقاشی به نمایش گذاشته می شود.
وی گفت: در این مجموعه سعی شده از هنرهای بیماران استفاده شود به عنوان مثال یکی از بیماران پیانو و گیتار را آموخته و اکنون به دیگر بیماران آموزش می دهد.
دکتر بنی واهب گفت: این مرکز دارای سالن های کاردرمانی است که باعث شده استعدادهای بسیاری از بیماران در زمینه های هنری شکوفا شود.
وی افزود: گاهی اوقات مسافرت های دسته جمعی برای این بیماران می گذاریم، دو ماهی یکبار اطراف شهر کرمان آنها را می بریم.
وی ادامه داد: تا سال های قبل که دستمان بازتر بود، حدود 20 نفر از آنها را به مشهد، شیراز، بابلسر، اصفهان و با هزینه های خود انجمن به سفر بردیم.
هزینه هایی که می شود
مدیر عامل انجمن حمایت از بیماران روانی گفت: ماهیانه 75 میلیون تومان هزینه حقوق و کارمند، پرستار، نگهبان است و حدود 4 تا 6 میلیون تومان برای داروی بیماران هزینه می شود.
وی هزینه لباس و غذا بیماران را ماهیانه حدود 120 تا 150 میلیون تومان عنوان کرد و گفت: برای یک بیمار روانی مزمن به طور متوسط یک و نیم میلیون تومان هزینه می شود.
دکتر بنی واهب ادامه داد: هزینه های این مرکز مقداری از طریق سرانه بهزیستی، خیرین و برگزاری جشن پرداخت می شود.
وی گفت: طبق قوانین مشارکت هم می توانیم از همراهان بیمار داشته باشیم و بر اساس تصویب مجلس شورای اسلامی می توانیم ماهیانه 370 هزار تومان از بیماران هزینه دریافت کنیم اما واقعیت این است تعداد بیمارانی که در این مرکز قادر هستند که این هزینه را پرداخت کنند حتی به 20 نفر هم نمی رسند.
مردی که 20 سال در این مرکز زندگی کرد
وی در ادامه این گفت و گو با بیان اینکه گاهی اوقات برخی از بیماران تا پایان عمر خود در این مرکز هستند، گفت: طبق قوانین، بیمار مزمن روانی باید هر شش ماه یکبار ترخیص شود و بیمار دیگری پذیرش شود اما طبق آیین نامه داخلی این مرکز، ممکن است بیمار به خواسته همراهانش بیشتر از این زمان و یا کمتر در این مرکز باشد.
وی بیان کرد: در مرکز گلستان سلامت بیمارانی نگهداری می شوند که 10 تا 20 سال از عمرشان را در این مرکز سپری کرده اند به عنوان مثال بیمار مجهول الهویه ای داشتیم که از سن 70 سالگی وارد این مرکز شد و تا سال پیش در این مرکز نگهداری می شد که در سن 90 سالگی از دنیا رفت.
نیازهای ساکنان گلستان سلامت
وی یکی از مشکلات مرکز را اقتصادی عنوان کرد و گفت: ساکنان این مرکز نیاز به کمک های مالی، دارویی، غذایی، لباس و ... دارند.
وی گفت: خیران می توانند کمک های نقدی خود را به حساب انجمن به شماره 0106210968004 بانک ملی شعبه بلوار جمهوری اسلامی واریز نمایند.
استقبال مردم از کمک به بیماران روانی چگونه است؟
دکتر بنی واهب در پاسخ به این سئوال گفت: صراحتا بگویم استقبالی که مردم از بیمار قلبی و یا سرطانی می کنند و به نوعی سر و دست می شکنند از بیماران روانی این حمایت ها نمی شود و تنها علتش هم این است که برای کمک به این بیماران فرهنگسازی در جامعه نشده است.
وی ادامه داد: حتی در جشن هایی که برای کمک به این بیماران گرفته می شود میزان کمک های دریافتی مردمی نسبت به هزینه هایی که برای برگزاری این جشن می شود بسیار کمتر است به عنوان مثال شاید ما تا دو میلیون تومان برای برگزاری جشن هزینه کنیم اما تنها یک میلیون تومان کمک های مردمی دریافت می کنیم.
